top of page

Paramparça ve Sanat

Sanatın insanı büyüsü altına aldığı anlar var.


Müzik bunu en kolay yapanlardan biri. İnsan mutsuzken arabesk bir şarkı açtığında, işte diyor, tam da benim hissettiklerim. O başka acıların içinde, birilerinin daha aynı şekilde hissettiğinin de tesellisiyle bir süre çırpınmadan sırt üstü uzanmak insanın kaslarını rahatlatıyor.


Benzer bir duyguyu heykel gibi bir alanda yaratmak daha iddialı bir fikir gibi gelebilir.




Oysa Derya Geylani'nin işlerine baktığımda içimdeki durgun sular dalgalanmaya başlıyor. Sanki tenceredeki su kaynama sıcaklığına yaklaşıyor, kusursuz bir fırtınanın ilk rüzgarı esiyor ya da sessizce koltukta oturduğum bir pazar öğleden sonra kapının zili aniden çalıyor. Geylani kırıp dökmenin en zarif yolunu bulmuş gibi. Bir yıkımın ortasında hayatı yüksek bir yerden izliyormuşum hhissine kapılıyorum. Havada patlayan her şey zamanla birlikte donup kalıyor. Patlayan şeylerin olabilecek en ince camlar olması ironisi yüzümde bir gülümse yaratıyor. Duygular da camlara dolanmış. Hepimiz bir duygunun içine hapsoluyoruz.




Tam burada aklıma Edward Münch Çığlık tablosu geliyor. Henüz kimse bu kadar kırıp dökmezken o vardı. Bu çığlık bir şeyin tezahürü, kuşkusuz ama neyin. Kendisi Norveç'te yaşama lüksünü kullanıp doğadan gelen seslerin yansıması, demişti. Bizim elf kulaklarımızın duyduklarını bir bilse, atılacak çığlıkların sayısına inanamazdı.




Benzer bir his de sanırım, ben de olduğu kadar tüm dünyada Refik Anadol'un eserlerini izlerken ortaya çıkıyor. Tetikleyici bir duygu insanı harekete geçmeye zorluyor. Kum fırtınaları, depremler, patlayan volkanlar, yerinden oynayan dağlar, sürekli yok olup kendinden yenisini doğuran coğrafyalar. Benim gördüğüm. Sanki biraz uzun bakınca büyük patlamadan bu yana dünya tarihini izlemek mümkün.




Kendi varlığımı yıkıp kendimden bir yenisini yarattığım her sabah aklıma Anadol' un aklımdan çıkmayan renkleri geliyor. Kulağımda Teoman'ın unutulmaz şarkısı çalıyor.


Hem sarhoşum hem yastayım. Bir bar taburesi üstünde babamın öldüğü yaştayım.

Paramparça,

paramparça.


Sanat iyi ki var.



Yeni yazılarımızdan haberdar olmak için emailinizi paylaşın!

Takipte kalın!

What We Love diğer yazılarımız:

Mandallardan telefon kulübelerine 'kamusal sanat'

Jake Michael Singer ve Kuşlar

bottom of page